De laatste...

Het is bijna zover, na bijna 5 maanden gaat er vrijdag een einde komen aan het avontuur. Wat, nu het echt tastbaar is, met de minuut vreemder lijkt te worden.

Gelukkig heb ik de laatste week in Pécs heerlijk af kunnen sluiten, inclusief, jaahjaah....sneeuw!! Na donderdagnacht de sneeuwstorm te hebben overleefd, was het vrijdagochtend prachtig, in ieder geval hier bij de dorm. Naar het schijnt lag de weg buiten Pécs bezaaid met geschaarde vrachtwagens en op-hun-kant liggende bussen, maar goed, daar heb ik dan gelukkig weer helemaal niks mee te maken... Het levert mooie plaatjes op, en geeft de kerstmarkt ook wat extra's. Het maakt het waggelen over de stoep wel een levensgevaarlijke onderneming, ze zouden naast winterbanden ook winterschoenen verplicht moeten stellen... maar ook daar geldt weer, zolang het mij niet gebeurt, kan het ook best wel grappig zijn :D

Dinsdag zijn twee van mijn drie toetsen afgesloten. Marketing, wat bijna een belediging van mijn kwaliteiten was, maar goed, weet ik wel dat ik die in de pocket heb... Daarnaast heb ik mijn hongaarse kwaliteiten tentoongesteld tijdens een verhaaltje over "mijn leven", om het daarna ook nog op papier over te doen. Met welk punt die is afgesloten hoor ik vanmiddag, er vanaf ben ik in ieder geval. Wat op zich wel jammer is, omdat ik echt wel een paar zinnetjes in het hongaars uit kon kramen inmiddels. Kan ik daar nu maanden geen gebruik meer van maken :(, of er zouden thuis nog vrijwilligers moeten zijn...aan de andere kant is het ook wel makkelijk, geen drie-woorden gesprekken meer van een half uur, zowel in het Hongaars, als in het Engels met Samuel. Die ik trouwens wel echt zal gaan missen. Hij mij ook waarschijnlijk, zal zijn Engels vast niet ten goede komen. Gelukkig komt ie in het voorjaar naar Nederland toe, vast om een bijscholingscursus te krijgen. Manuel, die zich niet helemaal aan de in "society" afgesproken regels heeft gehouden (voormalig Erasmus studenten weten meteen waar ik het over heb), maar die nog altijd wel mijn goedkeuring kan genieten, zal ook wel langs móeten komen. En dan is er natuurlijk nog de hele in Budapest verblijvende Intensive Language Course crew, van wie ik morgen afscheid ga nemen tijdens een afscheidsfeestje in Budapest. Vrijdagmiddag zal dan de weg naar het vliegveld voor de laatste keer (voorlopig :D ) worden gevonden. Om dan waarschijnlijk begin Februari het eerste reunie-bezoekje te doen, vlak over de grens bij een Duits carnavalsfeestje.

Hoewel ik daar nu nog niet aan moet denken. Het vooruitzicht in Nederland eindelijk weer eens een nachtje in een echt bed, zonder rumoer te kunnen slapen, zonder het vooruitzicht weer terug te gaan naar het kollegium. Niet dat het hier nou zo verschrikkelijk was, ik had het de afgelopen maanden echt niet anders gewild. Wakker worden met een anderhalf uur durend gesprek met Samuel, waarin hij weer minstens drie nieuwe woordjes kan leren, camping-koffie zetten in een overvolle en gezellige keuken, altijd aanspraak hebben, het heeft allemaal wel wat. Daar staat dan wel een enorme zooi tegenover die de keuken en toiletten elk weekend weer waren. De oordopjes die toch vrij regelmatig onvoldoende waren voor een rustige nacht, en tja...het blijft een kamer die je constant aan het delen bent met twee andere mannen.

Maar goed, op zich ging het daar natuurlijk niet om. Waar het dan wel om ging moet je me (nog) niet vragen, al vat het statement dat ik gewoon vijf maanden in focking Hongarije heb doorgebracht het geheel wel redelijk samen. Maar op zich is ietsje meer luxe dadelijk geen onaantrekkelijk vooruitzicht. En mijn vriendinnetje weer zien helpt ook aardig mee ;). Nog heel even mezelf motiveren om morgenochtend het laatste tentamen erdoorheen te jassen, liefst met een goed cijfer, en dan de trein in naar Budapest. Dat laatste is op zich ook nog een verhaal opzich, aangezien maandag het treinpersoneel besloot dat ze geen zin hadden om te werken, vanwege een of andere politieke beslissing. Naar het schijnt is dat echter inmiddels allemaal weer op zijn pootjes terecht gekomen. Dus kan de reis naar huis echt beginnen.

Ik ga bij deze dan het studieontwijkende gedrag afsluiten, tot morgenmiddag. Dan horen jullie in nederland "live" weer allemaal van mij.